Het vieren van de feesten kan invloed hebben op de theologie van de sabbat. De Bijbel verklaart duidelijk het essentiële verschil tussen de feesten en de sabbat. De feesten verschillen van de wekelijkse sabbat. In tegenstelling tot de feesten, herinnert de sabbat ons als een teken aan de schepping van het universum en blijft daarom eeuwig van belang. God gaf de sabbat aan het einde van de scheppingsweek toen er geen zonde op aarde was en dus ook geen offers en geen feesten. In tegenstelling tot de feesten, werd de sabbat als deel van de Tien Geboden gegeven aan de hele mensheid. In feite dateert haar oorsprong van vóór de gave van de Thora aan Israël op de Sinaï (Exodus 16:23-28).
Verder lezen we in Leviticus 23:3, 4, waarin de feesten samen met de sabbat opgesomd worden, een duidelijk suggestie dat er een wezenlijk verschil bestaat tussen de twee categorieën van gewijde dagen. In Leviticus 23 wordt de sabbat genoemd aan het begin van de lijst (v. 3). Dan worden de andere heilige dagen vermeld met de woorden: “dit zijn de hoogtijdagen van de Heer” (vs. 4, NBV), daarmee suggererend, dat de sabbat behoort tot een andere categorie dan de feesten. Hoewel de sabbat ook gepaard ging met offers (Numeri 28:9, 10), is het belangrijk dat de reguliere uitdrukking “zondoffer voor verzoening,” die altijd opduikt in relatie met de feesten, ontbreekt in verwijzingen naar de sabbat. Dit duidelijke onderscheid suggereert dat de functie van offeranden in het kader van de sabbat wezenlijk verschilt van hun functie met betrekking tot de feesten.
De sabbat verschilt niet alleen van alle andere dagen van de week, maar ook van elke willekeurige feestdag. Het is opmerkelijk dat dit verschil en zelfs de superioriteit van de sabbat boven de feesten systematisch wordt aangegeven in de liturgische lezing van de Tora: we hebben meer ‘alyot (beklimmingen naar het podium om de Tora te lezen) op de dag van de sabbat (zeven) dan op elke andere feestdag. De sabbat gelijk stellen met de feesten is fundamenteel fout en het beïnvloedt de ware betekenis van de sabbat, en doet uiteindelijk afbreuk aan haar verplichtende karakter.
Beseffend dat de sabbat van een andere categorie is dan de feesten, en zelfs belangrijker is, zal ons helpen de aard van het verband tussen de twee heilige inzettingen te begrijpen. Het feit dat Leviticus 23 hen bij elkaar brengt, en tegelijkertijd het verschil tussen de twee benadrukt, doet vermoeden, dat de sabbat inderdaad de kroon, de climax van alle feesten is.
Lees hier meer over de Levitische feesten