Achtergrond van de brief aan de Galaten
Het probleem dat in deze brief aan de orde wordt gesteld, is de relatie tussen ‘het houden van de wet’ en ‘de boodschap van het evangelie’. Dit blijkt voor de gemeenten in Galatië een levensgroot probleem te zijn geworden.
In de vroegchristelijke kerk hebben we enerzijds te maken met de evangelieverkondiging door de apostelen. Zij predikten het evangelie zonder daarbij radicaal afstand te nemen van de joodse leefwijze. Die werd voornamelijk bepaald door de voorschriften van ‘de wet’ van Mozes, waarbij de besnijdenis een heel belangrijke verplichting was. Anderzijds hebben we Paulus. Na zijn bekering werd hij door God zelf onderricht over het evangelie dat hij aan de heidenen moest gaan brengen. Dat evangelie had hij aan de Galaten gebracht. Zijn verkondiging bleek vrij te zijn van de voorschriften van de joodse wet. Daarom was van hen niet geëist dat zij zich moesten laten besnijden. Maar na Paulus waren bepaalde ijveraars voor de wet hen komen opzoeken. Die hadden onder de gelovigen in Galatïe verwarring hierover gesticht. Het is dit probleem dat Paulus hier aan de orde stelt .
De grote vraag: rechtvaardiging door ‘wet én evangelie’ of door ‘alleen evangelie’?
